πίων

πίων [ῑ], ὁ, ἡ, neut. πῖον, gen. πίονος (irreg. fem. πίειρα, q.v.),

A fat, in Hom. of beasts,

πίονος αἰγός Il.9.207

;

ὗν . . μάλα πίονα Od.14.419

;

π. μῆλα Il.12.319

, etc.;

μῆλα πίονα δημῷ Od.9.464

;

βοῦν πίονα δημῷ Il.23.750

, cf. 2.403;

πίονα μηρία καῖε βοός 11.773

; νῶτα βοὸς π. Od.4.65; π. δημός rich fat, Il.22.501; ἔγκατα πίονι (fort. πίονα)

δημῷ Hes. Th.538

; of oil, Hdt.2.94;

λύχνου π. ἔαρ Call.Fr.201

;

ὀπώρας ποτός S.Tr.703

;

πλακοῦς Ar.Eq.1190

;

νεφροί Arist.PA672a35

;

πίονα μαζὸν αἰγός Call.Jov.48

;

π. καὶ μαλακῷ . . διανήματι Pl.Plt.309b

.

2 of men, Ar.Ra.1092 (anap.), Pl.560 (anap.), Pl.R.422b.

II metaph., of soil, rich, ἀγρός, δῆμος, etc., Il.23.832, 16.437, etc.; πίονα ἔργα rich crops, 12.283;

τέμενος Pi.P.4.56

.

2 of persons and places, wealthy, abounding, οἶκος, νηός, Od.9.35, Il.2.549;

ἄδυτον 5.512

;

πίονας πλούτου πνοάς A.Ag.820

; πίονι μέτρῳ in plenteous measure, Theoc.7.33, etc.; abundant, κλαυθμὸς π. LXX Ge.46.29 ; ἐν καταφορᾷ πίονι in a state of deep lethargy, Herod.Med. in Rh.Mus.58.79 (sed πλείονι ib.72) ; τὸ πῖον, v. λιπαρός 1.2.

3 fattening, fertilizing,

Ζέφυρος B.Fr.34

([comp] Sup.).

III [comp] Comp. πῑότερος, as if from πῖος (q. v.), h.Ap.48, Arist.HA596a18, Thphr.CP2.4.5 : [comp] Sup.,

πιότατον πεδίον Il. 9.577

, cf. Hes.Op.585, Hp.Carn.4, Arist.HA600a31. Adv.,

πιοτέρως διαιτᾶν Hp.Aph.1.10

. (Cf. Skt. p[imacracute]van-, fem. p[imacracute]varī 'fat', 'rich'.)